-Տեսնես ինչու՞ են մարդիկ հենց գիշեր

-Տեսնես ինչու՞ են մարդիկ հենց գիշերը տխրում: -Ես գիտեմ: -Կպարզաբանե՞ս: -Դա այնքան պարզ է: Գիշերը դու հասկանում ես, որ մենակ ես, քո կողքին այդ պահին ոչ մեկը չի լինում, և դու այլևս կարիք չես ունենում ժպտալու, որովհետև կտեսնեն թուլությունդ: Եվ ամենավատն այն է, որ հենց այդ պահին դու հիշում ես այն ամենը, ինչն ամենաշատն ես ուզում մոռանալ: Դու սկսում ես մտածել, մտածել, մտածել ու այդ մտքերից խելագարվել: -Բայց մեկ րոպե: -Ի՞նչ պատահեց: -Ես հենց դա չեմ հասկանում: -Դա-ն ի՞նչ է: -Հենց այն, թե ինչու՞ են սկսում գիշերը մտածել: -Ա՜խ, դու չես էլ հասկանա: -Իսկ դու փորձիր բացատրել: -Հասկանու՞մ ես, երբ մարդիկ ունենում են քիչ թվով խնդիրներ, երբ նրանց գիշերը գրկում են իրենց սիրելիները, կամ հեռախոսով մաղթում բարի գիշեր, դա նրանց համար լավագույն քնաբերն է լինում: Եվ նրանք քնում են, ու երազներում էլ տեսնում են լուսավորը: Իսկ երբ մարդկանց լքում են, կոտրում, ցավեցնում , մարդիկ ստիպված են լինում ցերեկվա լույսի տակ՝ մյուսների մոտ, ձևացնել, թե երջանիկ են, որ նորից ու նորից չկոտրվեն, իսկ արդեն մթության մեջ նրանք ազատություն են տալիս իրենց հույզերին, լաց լինում, հիշում, տառապում, արթուն մնում: -Ի՞նչ պատահեց քեզ: -Ոչի՛նչ: -Ինչպե՞ս ոչինչ, ախր դու լաց ես լինում: -Ո՛չ, գիշերն է մոտենում...

Results (Russian) 1:

-Tesnes Почему люди грустно ночью. Я знаю. -Kparzabanes. Это так просто. Ночью вы понимаете, что вы одиноки, вы будете находиться рядом ни в настоящее время, и вам не нужно будет разместить печенье потому что мы увидим tulutyund И хуже всего то, что в тот самый момент, когда вы помните, все, что я больше всего хочу забыть: вы начинаете думать, думать, думать, и эти мысли сошел с ума Но минут, что произошло..? Я просто не понимаю Это то, что это Позвольте мне поэтому они начинают думать по ночам -А՜ х, вы даже не осознают этого ли вы попробовать объяснить:.... I -Haskanum, когда люди имеют меньше проблем, когда они обнялись своих близких в ночное время, или по телефону желаю вам спокойной ночи, это для лучшего сна там. И они спят, и снится, что он видит яркие. И когда люди уходят, разрывы, Больно, люди вынуждены в свете дня, другие, делая вид, чтобы быть счастливым, чтобы приходить снова и снова остановился, и в темноте они волю своим эмоциям, крича, помните, страдания, бодрствовать. Что с тобой случилось? Ничего. Что же, в конце концов, ты плачешь. Нет, приходит ночь ...